Afgestemd leven: leef je Swadharma

De term 'dharma' heb je vast al eens voorbij zien komen. En doen wat je echt leuk vindt… daar heb je ook vast al eens over nagedacht. Maar hoe kom je er nou achter wat dan precies jouw dharma is? En belangrijker nog hoe ga je het leven? En als je dan tegenslagen hebt, doe je dan wat verkeerd of kan je deze situaties juist goed gebruiken? Lees hier meer over in deze yoga blog over afgestemd leven.

Afgestemd leven: leef je Swadharma

Als we yogahoudingen leren, zijn we vaak eerst vooral bezig met de vorm die we willen maken. Op een gegeven moment leren we echter om de houding te voelen. Alsof je de houding bent. Waarbij je voelt hoe alles in je lichaam heel precies samenwerkt: als radartjes in een uurwerk. Dan klikt er iets, valt alles samen en voel je je één met het universum. Alsof je de yogahouding herinnert vanuit een innerlijk weten. Vanuit overgave; overgave aan iets waar je door wordt geleid.

Dharma

Dit gevoel kunnen we overal in ons leven tegenkomen indien we ons dharma leven, of om preciezer te zijn ons swadharma. Het leven waarbij we de functie verlenen waarvoor we hier op aarde zijn. Waar geven en ontvangen één zijn.

Alleen weten we niet altijd wat onze swadharma is. En vaak, als we denken dat we onze swadharma te hebben gevonden, blijkt het later toch een paradharma te zijn geweest: iets waarvan we dachten dat het ons dharma was, maar contrast in ons leven op een gegeven moment een andere weg suggereert.

Als we een paar keer achteraf gezien voor een paradharma hebben gekozen, kan het ook nog zijn dat we hier onzeker van worden. Want wat nou als hetgeen waarvan we nu denken dat het wel ons echte dharma -swadharma- is over een paar jaar toch weer een paradharma bleek te zijn? Een mogelijkheid die het ego meestal niet zo leuk vindt…. En aangezien we doorgaans niet krijgen te weten wat het leven voor ons in petto heeft over vijf jaar, kan dat gebeuren.

Is dit nou wel mijn swadharma of is het toch weer een paradharma?

Hoewel dit soort vragen mij zeker ook hebben bezig gehouden, besef ik me inmiddels dat het eigenlijk helemaal niet uitmaakt of het wellicht in de toekomst toch een paradharma bleek te zijn. Dat het enige dat uitmaakt is dat je acties afgestemd zijn en dat je daarbij all-in gaat, alsof je wel zeker zou weten dat het je swadharma is.

Want iedere keer dat iets toch een paradharma bleek te zijn, heb ik daar ondertussen dingen ervaringen opgedaan die de switch naar de volgende stap toegankelijker maken. Soms vanwege praktische vaardigenheden die ik daarbij heb opgedaan. Soms door te leren wat mijn hart niet verlangt. Soms omdat die ervaring heeft geholpen om überhaupt de volgende stap te durven zetten. En stel je eens voor dat je al zou weten dat hetgeen je nu zou gaan doen ‘maar’ een paradharma is, zou je er dan echt voor kunnen gaan? Om echt all-in die ervaring in te duiken? Of zou je je dan inhouden? Wat ook weer jouw ervaring beïnvloedt en dus hoe het jou kan helpen om (in de toekomst) te kunnen dienen.

Afgestemd leven

Wat voor mij goed helpt, om zonder me te druk te maken of het nou wel echt mijn swadharma is, is afgestemd leven. Iedere dag maak ik hiervoor contact met mijn innerlijke leiding. Om me te laten leiden door mijn intuïtie en te voelen (net zoals in de yogahoudingen) wat ik mag doen.

Vroeger was ik dan bang dat ik mijn to-do lijstjes niet af zou krijgen. Maar in de praktijk voer ik nog steeds de dingen uit die dag moeten gebeuren, maar er is bij deze insteek vooral heel veel ruimte, vrijheid, blijheid en flow. En soms corrigeert het ook mijn perspectief op wat echt belangrijk is. Soms denk ik vooraf dat iets echt belangrijk is om te doen, maar dat er eigenlijk helemaal niet toe doet… wat dan blijkt als ik iets niet in dit afgestemde ‘plan’ blijkt te vallen.

Als het me niet duidelijk is wat de bedoeling is dat ik mag doen (of als ik niet zie hoe), stel ik vragen aan het universum/god/… of hoe jij het dan ook noemt. Meestal doe ik door in mijn dagboek te schrijven. Vaak komen de inzichten dan vanzelf. Als ik dan toch nog geen contact voel, schrijf ik de vragen op met de hand waarmee ik normaal gesproken schrijf en de antwoorden met m’n andere hand. Dat is voor mij lastig genoeg om te zorgen dat mijn ego zich niet meer bemoeit in het proces.

Natuurlijk helpt de beoefening van yogahoudingen (asana), ademhalingsoefeningen (pranayama) en meditatie (dhyana) ook heel goed. Sterker nog, ik denk dat ik zo makkelijk antwoorden krijg als ik in mijn dagboek schrijf doordat ik yoga beoefen. Zo gaat door yogahoudingen te beoefenen de energie beter stromen door het middenkanaal in je rug en in je chakra’s. Ook helpt het, net zoals ademhalingsoefeningen en meditatie, om meer naar binnen te kunnen keren. Hoe vaker je mediteert, hoe makkelijk het wordt deze innerlijke leiding te gaan voelen.

En dan…. life kicks in

Soms laat ik me onbewust even afleiden van dit afgestemd leven; van verbinding met mijn hogere zelf. Vooral als het gaat via activiteiten die een tijdje terug nog heel normaal waren voor me; alsof ik mijn nieuwe inzichten even vergeten ben. Of misschien nog niet helemaal comfortabel ben met wat mijn hart verlangt; dat er nog wat werk te doen is om mezelf echt te accepteren.

Ik had dit zelf laatst tijdens een vakantie. Ik me probeerde aan te passen vanuit de redenatie dat anderen zich dan minder aan mij zouden hoeven aanpassen. Maar ik ontkende daarmee mezelf. En ook dat anderen ook mogen zijn wie zij zijn (en dat is wel het laatste wat ik eigenlijk wil). En ook ontzegde ik me hiermee om vreugde te voelen en te delen.

Het mooie aan zulke situaties is dan je nog sterker gaat voelen wat je hart wil en dat is iets om heel dankbaar voor te zijn. Door het contrast voelde ik met heel mijn hart weer dat ik echt het liefste mijn dagen doorbreng met yoga, schrijven, buiten zijn in de natuur en voeding vol prana levenskracht. En dat het voor mij geen vakantie is om hier vanaf te wijken. Dat ik mezelf daarin nog meer mag accepteren. Dat het al uitdaging genoeg is om mezelf te zijn. Maar ook al dat ik misschien andere dingen verlang dan anderen, dat we toch van binnen toch dezelfde liefde en licht zijn. Dat we juist een heel mooi geheel samen zijn waarin iedereen iets anders in mag bijdragen. En dat een beetje raar zijn misschien wel normaler is dan ‘normaal’ zijn.  

Kan jij met een ander perspectief kijken naar situaties waarin je contrast voelt? Kan je, door het contrast dat zichtbaar wordt, makkelijker voelen wat je echt wil? En kan je deze feedback van het universum omzetten in het kiezen voor je hart- & soul verlangens?  

Zelf kan ik, doordat ik dan tijdelijk wordt geconfronteerd met een verlaging in m’n frequentie, beter ervaren dat een compromis niet genoeg is. Dat ik wil gaan voor afgestemd leven en win-win situaties voor iedereen. Want het contrast laat me dan weer echt zien en voelen  dat kiezen voor afgestemd leven en voor licht dan misschien wel vraagt om discipline en anders durven zijn, maar alsnog een veel makkelijkere keuze is dan te blijven hangen in contrast. Eigenlijk vergelijkbaar als met het blijven oefenen van yogahoudingen. Want ook daarbij heeft iedereen wel eens geen zin. Als je het dan toch doet en werkt met wat er die dag mogelijk is zonder te forceren, dan voel je je uiteindelijk toch altijd veel beter. Ook hier is het geven van input niet altijd makkelijk, maar wel makkelijker dan dealen met het gevolg van het niet geven van deze input.

Habits^© om afgestemd te leven:

• Neem iedere morgen een momentje om je af te stemmen op jouw innerlijke leiding
• Creëer steeds meer mogelijkheden in je dag om tussentijds weer af te stemmen. Vooral als je contrast ervaart.
• Ontdek wat voor jou goed werkt om contact te maken met jouw innerlijke gids. Voor veel mensen helpen yogahoudingen, ademhalingsoefeningen, meditatie, in de natuur zijn en dagboek schrijven.
• Een mooie oefening is om voor jezelf op te schrijven wat jij denkt dat jouw dharma is (swadharma) en welke paradharma je onderweg bent tegengekomen. Als je hier geen antwoord op weet, kan je opschrijven wat jou tot de beoefening van yoga heeft gebracht. Vaak geeft dit ook al heel veel inzicht in het proces waar je doorheen gaat.